Begin of einde?
“Het gaat hier helemaal de verkeerde kant op, dit komt niet meer goed.” Met deze woorden belde Joris mij. We kennen elkaar al lang, omdat we in het verleden diverse bedrijven voor een overname hadden bekeken. Het was vooral zijn medeaandeelhouder die op de rem trapte als we een mooie kandidaat op het oog hadden. Uiteindelijk had hij de aandelen van zijn medeaandeelhouder maar overgenomen om zijn visie en plannen uit te kunnen voeren.
Eindelijk weg uit dat oude pand en werken aan de toekomst in een mooi representatief onderkomen nabij een belangrijk verkeersknooppunt. Focus op de core business; speciale producten voor de productie van bouwmaterialen. Deze producten werden gemaakt met behulp van een modern machinepark, speciaal voor de grote stukken.
Toch was er de laatste jaren iets fout gegaan. De vraag in de markt was erg laag en als gevolg hiervan ging een Duitse concurrent stunten met de prijzen. De gedane investeringen werden een blok aan het been. Bij Joris op zijn kantoor hadden we de conclusie snel getrokken. Het stopt, maar er was voldoende perspectief om een doorstart succesvol te maken. De combinatie van het unieke machinepark en het uitgebreide netwerk van Joris, een aangenaam en kundig persoon, zou moeten leiden naar extra en meer omzet als hij zich op de verkoop zou kunnen richten.
We hebben het plan opgesteld en al redelijk snel hadden we een paar mogelijke financiers. Een van deze financiers had zelf een groot metaalbewerkingsbedrijf en zou snel extra omzet binnen kunnen brengen. Ook zijn voorstel dat hij 51% van de aandelen en Joris 49% zou gaan houden, was zeer positief. De financiering van de doorstart was daarmee geregeld.
Maar dan komt toch nog een laatste lastige fase: naar de rechtbank om het faillissement aan te vragen, de benodigde stukken in te leveren en de eerstvolgende dinsdag naar de zitting te gaan. Met een klap van de hamer kwam er een einde aan de onderneming van Joris. Gelukkig hadden we de doorstart goed voorbereid. Alle partijen, financier, bank, leasemaatschappij kwamen hun afspraken na en we konden gaan onderhandelen met de curator. Omdat alle machines door middel van een toen nog mogelijke constructie veiliggesteld waren, had de curator niet veel onderhandelingsvrijheid. Dit kwam vooral tot uiting in zijn halsstarrigheid. Dankzij een wat hogere goodwillbetaling wisten we tot overeenstemming te komen.
De combinatie van Joris in de verkoop en de financier die omzet wist binnen te brengen, was zeer succesvol. Jaren later verkocht Joris zijn aandelen aan de financier en had hij een mooie exit. We spreken elkaar nog regelmatig en hebben het ook nog over deze donkere periode. Joris kan wel bevestigen dat een zakelijk einde vaak het begin is van een mooie nieuwe periode.
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen voor technische ondernemingen
han@kromhout.net
De columns van Han van Rijn zijn waargebeurde verhalen.
Benieuwd naar de marktwaarde van je bedrijf? Doe de quickscan.