Cashen
Hij had geen haast. “Als je een keer in de buurt bent, kom dan eens even langs. Ben er altijd wel.” Erik belde op een zaterdagmorgen. “Ik hoorde dat je altijd bereikbaar bent dus ik dacht ik zal dat eens testen”, gniffelde hij. Omdat ik niet zo van dergelijke afspraken ben en afstand me niet zoveel uitmaakt, hadden we toch maar een datum en een tijdstip geprikt.
Zijn bedrijf stond in Flevoland op een modern niet te groot industrieterrein, vlakbij de afrit van de snelweg. Erik had reeds vele jaren een bedrijf waar hij metaalbewerkingsmachines verkocht. Daarnaast had hij monteurs op de weg en af en toe reviseerden ze een ‘inruiler’ om deze weer te verkopen. Hij vertegenwoordigde geen specifiek merk, maar bepaalde aan de hand van de wensen en budget van zijn klant wat daar het beste bij paste. Vervolgens kocht hij de machine in en installeerde deze bij de klant.
Alhoewel hij veel merken kon leveren, waren er in de loop der tijd toch een drietal merken de boventoon gaan voeren. Niet bewust maar gewoon door een goede zakelijke relatie en voldoende marge om ook zelf een goed winstgevende onderneming op te bouwen.
Erik was 56 jaar en wilde zijn bedrijf verkopen. Hij was hier heel eerlijk over: “Ik wil gewoon cashen.” Na een korte rekensom kwamen we tot de conclusie dat het bedrijf niet genoeg opleverde om de rest van zijn leven niets te doen. Dit maakte hem niet uit. Hij wilde gewoon alles wat hij opgebouwd had omzetten in liquide middelen en daarna zou hij wel verder zien.
We besloten om de drie buitenlandse fabrikanten op een speciale manier te benaderen en indirect te informeren of er belangstelling bestond voor een overname. Daarnaast hebben we in Nederland de drie meest voor de hand liggende (en daarmee strategische) partijen benaderd. Met twee fabrikanten en twee strategische partijen zijn we gesprekken aangegaan en we hebben gevraagd een bieding uit te brengen.
Erik was in alle gesprekken heel eerlijk; het ging hem om de opbrengst en om niets anders! Zijn eerlijkheid maakte indruk op alle kandidaten en ik moet zeggen dat de biedingen hoger waren dan we gedacht hadden. Na een tweede onderhandelingsperiode ging een partij nog een serieuze stap verder en kwam er op de eerste bieding nog een flinke earn-out regeling (gedeelte van de koopprijs dat winstafhankelijk is). Voor Erik geen enkel probleem. Als hij hiermee zijn opbrengst kon vergroten vond hij het prima. Uiteindelijk is de onderneming aan deze partij verkocht.
En Erik? Na 5 jaar zit hij nog steeds bij het bedrijf als algemeen directeur. Het bevalt hem uitstekend. Hij heeft gecasht en doet nu wat hij leuk vindt. Zijn goede salaris zorgt ervoor dat hij niet inteert op zijn vermogen en hij ziet zichzelf hier nog wel tot zijn pensioen zitten.
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net