Familiaire beperkingen?
Inmiddels was Theo 47 jaar oud. Zowel letterlijk als figuurlijk opgegroeid tussen de metaalbedrijven van zijn vader. Eén bedrijf stond naast het ouderlijk huis, het andere aan de overkant van de rustige straat in een middelgrote Gelderse stad. Traditionele bedrijven met een sterk regionaal karakter, die met slechts enkele spelers op de markt elkaars gebied met rust lieten. Goede jaren wisselden af met mindere jaren. Over het algemeen kon de familie er goed van leven, maar een serieuze groei zat er niet in.
Voor de ouders van Theo was het vanzelfsprekend dat hij de ondernemingen zou overnemen. Wie wilde dat nou niet? Prachtige bedrijven waarin hij een goede boterham zou kunnen verdienen. Zijn vader had dit tenslotte ook 40 jaar gedaan!
Theo dacht hier een jaar of 10 geleden toch wat anders over. Hij wilde bouwen aan een organisatie, produceren, een merk neerzetten en wereldwijd leveren. Naast de dagelijkse leiding over de bedrijven van zijn vader bouwde Theo zelf een organisatie op. Alle moeilijkheden overwon hij. Hier lag zijn passie. De hele wereld werkte met zijn producten en in veel landen was hij geweest om een uitgebreid dealernetwerk op te bouwen.
Als hij weer thuis was, vroegen de bedrijven van zijn vader ook aandacht. De helft van zijn tijd moest hij daar zijn. Vaak geen grote moeilijke zaken maar het slokte wel zijn tijd op. Zoals zo vaak gebeurt, had deze verdeling ook invloed op de resultaten; per saldo was het ieder jaar maar net break-even.
Theo speelde al langer met de gedachte de bedrijven van zijn vader te verkopen. Maar iets weerhield hem ervan. Alhoewel pa inmiddels bijna 80 was, was de binding nog groot. Iedere dag kwam hij langs, trok zijn stofjas aan, maakte een praatje met medewerkers, deed wat klusjes en ging weer.
Na een lang gesprek waarin ik de kaders, waaronder een mogelijk te realiseren marktprijs had aangegeven, nam Theo het besluit. Vader begreep het en stond er volledig achter, al bleef het gedurende het proces een gevoelig dingetje.
Voor Theo was de verkoop een ideale oplossing. Zijn focus ligt volledig op zijn onderneming, de balansposities verbeterden aanzienlijk en de onderneming groeit als kool. Vader ziet zijn zoon opleven en erkent dat de verkoop een goede zet is geweest. “Waarom hebben we dit niet eerder gedaan?”, vroegen vader en Theo zich af. Ze beseften echter wel dat er voor Theo ergens een beperking lag om dit binnen de familie bespreekbaar te maken. Voor vader trouwens ook, zo bleek achteraf.
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen voor technische ondernemingen
han@kromhout.net
De columns van Han van Rijn zijn waargebeurde verhalen. De namen zijn vanwege de herkenbaarheid veranderd. Benieuwd naar de marktwaarde van je bedrijf? Doe de quickscan.
