Gaat het weer een beetje meneer van den Hurk?
Het is inmiddels al een lange hete zomer geleden dat wij elkaar hier gesproken hebben. Ik hoop dat u net als ik weer ruimschoots de batterij heeft kunnen opladen? Als ons lijf op zonne-energie zou lopen, dan zouden we nu zeker weer een paar jaar vooruit kunnen. En dat kan ik wel gebruiken, want er is weer genoeg gebeurd en nóg meer te doen.
Een belangrijke ontwikkeling waar veel tijd en energie in gaat zitten is het automatiseren van kanten in kleine series. Een proces waar we al sinds 2015 mee bezig zijn en waar we nog wel even voor nodig zullen hebben om het helemaal perfect te krijgen. Maar onlangs hebben we een hele belangrijke barrière doorbroken.
De kunst van het in kleine serie automatiseren is namelijk om de programmeertijd te verkorten en de omsteltijden van de machines te reduceren, dáár ligt de uitdaging. Dat geldt helemaal voor het kanten van metaal, wat in zijn bewerking per definitie toch een slag ingewikkelder ligt dan bijvoorbeeld het lasersnijden. Met het plaatsnijden hadden we het kunstje al eerder geflikt, maar bij het kanten bleven we in het begin hangen op een programmeertijd van zo’n twee tot drie uur. In onze zoektocht naar oplossingen konden we dankbaar gebruik maken van het feit dat wij onderdeel zijn van het Smart Industry Fieldlab Flexible Manufacturing. Door samenwerking met TNO, het onderwijs en andere bedrijven in de branche met vergelijkbare problematiek gaat het erop lijken dat we de programmeertijd terug kunnen brengen tot nihil! Dit alles bereiken we dus dankzij hét uitgangspunt van de Fieldlabs; samen verder komen door kennis te delen.
Onze investering in dit project is naast tijd en mankracht natuurlijk de hardware en de fysieke robot die we hebben aangeschaft. Op termijn verdient dit zichzelf natuurlijk terug doordat we efficiënter gaan werken. We spreken hier trouwens van een co-robot functie, want onze visie is dat bij deze productie altijd een medewerker betrokken zal blijven. We schatten in dat deze meerdere kantbanken moet kunnen gaan aansturen. Daarover gesproken, ik moet nu snel achter mijn stuur kruipen, want ik moet naar een afspraak. En weet u wat het mooie is? Mijn auto heeft maar een paar tellen nodig om te weten hoe hij me zelfstandig op de plaats van bestemming brengt.
Ronnie van den Hurk
De Cromvoirtse