Gaat het weer een beetje meneer van den Hurk?
Politiek is hot. Er komt de laatste tijd bijna stoom uit m’n tv, zoveel Haagse bluf komt er dagelijks voorbij om ons te sensibiliseren. En zoals dat gaat met iets dat hot is, het heeft iets aantrekkelijks en afstotends tegelijk. Terwijl de zoveelste ‘persco’ over me heen komt, vraag ik me af of de politiek ook zo heet is dat ze alle schaarste aan staal kan laten smelten als sneeuw voor de zon?
Als iets in onze sector het laatste half jaar een ijzingwekkende connectie heeft met de politiek, dan is het wel de stijgende staalprijzensores.
Net als alle servicecenters en andere staalbedrijven moeten wij echt alle zeilen bijzetten om voldoende beschikbare voorraad aan te houden, om zo toch nog op tijd te kunnen leveren. Dankzij jarenlange goede relaties met onze leveranciers redden we het nog, waarbij enkele diktematen in sendzimir verzinkt zelfs al helemaal niet meer te krijgen zijn. Ik loop nu ruim 30 jaar rond in deze branche, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Hoogovens die worden uitgezet, Liberty Steel in de UK in de problemen en Ilva in Italië dat dankzij steun van de overheid nipt het hoofd boven water kan houden.
De oplossing voor het probleem is complex, maar de EU zou in ieder geval een goed staaltje machtspolitiek kunnen laten zien. De politiek heeft er immers voor gezorgd dat Europese staalleveranciers, met ooit goedbedoelde importheffingen, inmiddels veel teveel hun gang kunnen gaan. ‘The heat is on’, het is hoog tijd dat diezelfde Europese Commissie hier iets aan gaat doen. Je zou kunnen zeggen; onder druk wordt alles vloeibaar? Want steeds meer is duidelijk dat door de lagere productie van de staalindustrie ook veel afnemende branches in problemen zouden kunnen komen. Juist nu de economie eindelijk verder opengaat kunnen we toch niet gebruiken dat hij hierdoor opnieuw op slot gaat?
Als dit dominospel op de wagen komt, dan moet je wel een plaat voor je kop hebben om niet snel in te willen grijpen. We moeten onze stem laten horen, liefst door iemand met een stevige voet tussen de Brusselse deur. Daar kom je er niet met alleen wat vriendschappen met een dun laagje chroom. We moeten erop blijven hameren waar de EU toch eigenlijk voor staat; een open markt met vrije handel. Dan helpt het niet als men dwars blijft liggen als een containerschip in het Suezkanaal.
Ronnie van den Hurk
De Cromvoirtse