Gaat het weer een beetje meneer van den Hurk?
Wandelend over de plaatselijke vrijmarkt krijg je met Koningsdag een mooi beeld van de huidige staat van Nederland. De grote diversiteit aan mensen en spulletjes laat zien dat anno 2022 sommigen hun welvaart zelfs aan de straatstenen niet kwijt kunnen, daar waar anderen hun slag hopen te slaan om het leven wat aangenamer te maken. Levensverhalen op kleedjes trekken aan mij voorbij. Jong en oud roepen je enthousiast toe dat je hun unieke aanbod niet kunt laten gaan. Herinneringen vallen hier als een nostalgisch oranje kleed over je heen. 20, 30, 40 jaar terug in de tijd, wauw, zo lang bestaan we binnenkort in ons jubileumjaar bij De Cromvoirtse.
Ronnie van den Hurk
De Cromvoirtse
Het is bijna niet te bevatten wat er allemaal gebeurd is de afgelopen 40 jaar. Want wat hebben we veel gemaakt, wat is er veel veranderd en wat is het allemaal snel gegaan! Dan zou je bijna vergeten zo nu en dan stil te staan bij wat je samen allemaal bereikt hebt. Sinds ons vorige jubileum, 5 jaar geleden, hebben we mooie stappen in de productie gemaakt. De capaciteit is uitgebreid met geautomatiseerde opslagtorens. Later dit jaar is het al zover dat een AGV compleet zelfstandig alle materialen verplaatst tot bij de machines voor productie. Daar komt dus geen mens meer aan te pas!
Ook in het maakproces hebben we niet stilgezeten. We investeerden in mensen, machines, automatisering en robotisering. Instel- en programmeertijden werden drastisch korter. De mogelijkheden om kleine series efficiënt te maken werden groter. Metalen die onze kantrobot kan verwerken werden, dankzij de gepatenteerde grip van leverancier LVD, steeds langer. En ook in onze fabriek in Nuth wordt de capaciteit weer uitgebreid. Daar krijgen we een tweede waterstraalsnijmachine. Benieuwd waar dit de komende tientallen jaren allemaal naar toe gaat…
‘Meneer, menéér, dié is twee euro en nog van m’n opa geweest!’ Het salestalentje van amper 10 jaar kijkt me verwachtingsvol vanachter zijn kraam aan. Ik zie een prachtig oud stuk gereedschap in mijn hand, dat ik blijkbaar in gedachten verzonken gepakt heb. ‘Die worden zo niet meer gemaakt, dus doe mij die maar’, zeg ik triomfantelijk. Nog enigszins verdwaasd loop ik ons 40-jarig jubileumfeestje tegemoet. Dat zullen we op 21 mei vieren, samen met al onze medewerkers en relaties. Vol trots zeg ik nu al tegen mezelf, denk eraan Ronnie, zo’n mooie herinnering aan deze gedenkwaardige dag, die maken we maar één keer.
