Gaat het weer een beetje meneer van den Hurk?
Wat vergt het meeste aanpassingsvermogen, de eerste vakantiedagen in een ver en vreemd land, of de eerste werkdagen na die reis, direct weer vol aan de bak? Ik zeg het frank en vrij, dat laatste kost mij toch nét wat meer moeite. Daarom plan ik altijd nog een paar acclimatisatiedagen in voor thuis, zodat ik op tijd weer helemaal op stoom ben. Dat heeft ook wel iets hoor, dat thuiskomen. Het feest der herkenning, je eigen bedje, het Hollandse koffiegepruttel en tv-gebabbel. Als je even in den vreemde geweest bent, what’s in a name, lijkt het wel of je toch steeds meer van thuis gaat houden.
America first! Trump riep het zijn hele verkiezingscampagne al. Maar liefst 25 miljoen banen wil ‘the Donald’ creëren, als een van de bewijzen dat hij het weer eens meent. Hij wil dit onder andere voor elkaar krijgen door productie weer terug te halen naar eigen land. Dit proces van zogenaamde reshoring zou er zowaar een negatief imago van kunnen krijgen. Dat zou het zwaar te kort doen, want het is veel meer dan een uitwas van misplaatst patriotisme. Het speelt ook in Europa en Nederland. Adidas dat een fabriek terughaalt naar Duitsland en Philips die zijn scheerapparaten- productie verplaatst van China naar Drachten. Slechts twee van de talrijke voorbeelden.
Reshoring is dus een actuele bedrijfseconomische afweging, die ons als toeleverende sector mooie kansen kan opleveren. Bij ‘uit of thuis’ produceren gaat het om total cost of ownership, niet alleen om lage lonen. Besparingen op logistieke en transportkosten kunnen voordeel opleveren. Kosten zullen sowieso steeds meer worden heroverwogen, vanwege robotisering en automatisering van productie, steeds meer ook in kleine series. Bovendien kunnen wij hier in Nederland scoren met innovatie, duurzaamheid, flexibiliteit en snelheid van leveren. Daarbij wordt grip op kwaliteit alsmaar belangrijker, omdat er een tendens is naar complexere producten.
Als bedrijf wil je toch gewoon je activiteiten doen op die locatie die daarvoor het meest geschikt is? Bij het tv-programma Jinek zag ik een meisje dat drie jaar geleden uit een ver land in Nederland kwam wonen. Ze wil de Nijmeegse Vierdaagse uitlopen en zegt in vloeiend Nederlands: ‘Eerst zei ik altijd, ik ben Loujein en ik kom uit Syrië. Nu zeg ik hoi, ik ben Loujein en ik ben 12 jaar.’ Dat is waar het om draait, met goed aanpassingsvermogen word je succesvol.
Ronnie van den Hurk
De Cromvoirtse