Goedkoop importstaal bedreigt staalindustrie in EU
De dreiging van veel en te goedkoop importstaal is serieus te noemen en vraagt om concrete maatregelen om de staalindustrie in de EU te laten voortbestaan. Dat stelt Noviostaal in de jongste editie van haar nieuwsbrief. De staalprijzen voor handelskwaliteiten in de EU zijn onder druk van de toegenomen importhoeveelheden, die erg goedkoop worden aangeboden, fors onderuit gegaan en liggen zo’n € 100 per ton (circa 20%) onder het niveau van 2005.
Rusland, China en Oekraïne zijn de drie belangrijkste exporteurs van staal naar Europa. Rusland is van de grootste, maar het is toch vooral China, dat haar totaal exportvolume dit jaar fors verhoogd heeft naar waarschijnlijk ruim 110 miljoen staal, waarvan circa 8 miljoen ton naar Europa. Ter vergelijking: in 2013 was dat nog ‘slechts’ 4 miljoen ton.
De vraag is hoe de staalproducenten in de Europese Unie de prijsdalingen die daarvan het gevolg zijn het hoofd kunnen bieden. De vier grootste staalmakers zijn onlangs in overleg gegaan met de Europese Commissie en hebben om passende maatregelen gevraagd om die bedreiging van goedkoop staal en oneerlijke concurrentie te beteugelen. Dat verzoek is volgens Noviostaal niet onterecht, want de Chinese producenten draaien met verlies, maar worden wel gesubsidieerd, waardoor ze die lage prijzen kunnen blijven afgeven. Werkgelegenheid De EU-Commissie heeft het verzoek aangehoord, de problemen erkend, maar is tot grote teleurstelling van de producenten (nog) niet tot besluitvorming gekomen. Als de huidige ontwikkeling echter zo doorgaat voorspellen sommige deskundigen, dat veel staalfabrieken hun deuren zullen moeten sluiten. De ijzer- en staalindustrie is voor veel landen niet alleen een strategische industrie, maar is ook van groot belang voor de werkgelegenheid. In Europa zijn in totaal ruim 300.000 mensen direct werkzaam in deze branche en daarbovenop komt nog een aantal van enkele honderdduizenden mensen die indirect hiervoor actief zijn. De meest pessimistische voorspelling is dat over 15 jaar die hierboven genoemde aantallen werkplekken gehalveerd zullen zijn.
Milieueisen
Bovenop die oneerlijke en zware concurrentie uit onder andere China komen voor de Europese staalmakers namelijk ook nog eens de milieueisen die van EU-zijde opgelegd zijn. Om die reden kunnen de EU-fabrieken gewoon niet echt concurreren met producenten uit landen waar de milieueisen niet of nauwelijks aanwezig zijn en de energietarieven fors lager zijn. Er gloort anderzijds echter wel wat hoop voor de EU-staalfabrieken, want de meest recente cijfers over de staalproductie in China laten over de eerste 10 maanden van 2015 ten opzichte van 2014 een daling van 2,2% zien. Vrij vertaald betekent dat een daling van circa 17 miljoen ton op jaarbasis. Bovendien verwacht de Bao Steel Group, een van de grootste Chinese staalproducenten, dat op afzienbare termijn de productie in China met zo’n 20% zal gaan dalen, waardoor wellicht de druk op Europa wat zal afnemen. Diverse producenten in Europa nemen intussen zelf al hun maatregelen om te overleven. Het Indiase conglomeraat Tata Steel, dat in Europa de op één na grootste staalproducent is, heeft al gemeld verder in de kosten te gaan snijden en wederom te gaan reorganiseren. Voest-Alpine (Oostenrijk) investeert bewust meer op andere continenten om haar risico’s te spreiden. Maatregelen worden ook verwacht bij ArcelorMittal, dat over het 3e kwartaal 2015 een verlies leed van €28 miljoen en daarmee haar resultaat in vergelijking met dezelfde periode in 2014 met €148 miljoen zag dalen. Er wordt gefluisterd, dat deze staalmaker onder andere voornemens is bij haar grote fabriek in Fos-sur-Mer (Frankrijk), waar coils geproduceerd worden, enkele honderden werknemers te laten afvloeien.
