Gozert
Het ging hem voor de wind, hij had een prachtige onderneming waar men machines ontwierp, bouwde en installeerde voor de zuivelmarkt. Zijn personeel was tevreden en trots. Ze deden alles voor het succes van de onderneming. Klanten waren zeer tevreden en blij en relaties waren vaak vrienden geworden. Mooie winsten, die ieder jaar weer wat hoger waren dan het voorgaande jaar.
De kinderen studeerden en gingen vlot door alle tentamens. Zijn vrouw werkte drie dagen in de week op een accountantskantoor en was daar gelukkig. Regelmatig gingen ze op vakantie en de kinderen gingen graag mee. In de winter skiƫn in Oostenrijk, in de zomer lekker een paar weken naar de zon. Ondanks al deze voorspoed was Paul bescheiden gebleven. Ja, een mooie BMW 5 serie en een vrijstaand huis aan de rand van het bos, maar hij toonde geen poenerig gedrag. Als de schilder of tuinman bij hem kwam, dan hielp hij mee, gewoon omdat hij dat leuk en gezellig vond.
Hij was even stil toen die āgozert van Kromhoutā, zoals hij later zei, belde. Het zal duidelijk zijn waar de onderneming gesitueerd is. Een groot concern had belangstelling om zijn bedrijf over te nemen. Een maand later spraken we af. Mijn telefoontje moest even indalen, maar het verhaal aanhoren kan nooit kwaad dacht hij. We spraken lang over het bedrijf, hemzelf, vrouw en de kinderen. Wensen had hij niet echt: alles stond op de rails. Ik kreeg de jaarrapporten mee en mocht dit met mijn opdrachtgever bespreken. Twee weken later mocht ik namens mijn client een bieding overbrengen. Het bod liet zien dat de potentiĆ«le koper erg serieus was. Paul was verbaasd! Dit had hij niet verwacht. Na wat gesteggel over de bijzaken kwamen we tot een overeenkomst. Over de overnameprijs hoefde niet meer gesproken te worden: āDie lui motten het wel terug kenne verdiene he.ā Enige tijd later zaten we bij de notaris en was zijn bedrijf definitief verkocht.
Een paar maanden later belde hij me. āKom ff een bakkie pleur doen.ā Hij dacht altijd dat hij een zorgeloos bestaan had en in alle vrijheid zijn ding kon doen. Maar de verkoop van zijn bedrijf had duidelijk gemaakt dat dat niet helemaal waar was. Er was, weliswaar in het onbewuste, altijd iets van zorg en spanning geweest. De verkoop had hem daarvan verlost. āIk ken het zellefde blijve doen en echt zorregeloos leveā. Circa twee keer per jaar stuurt hij iemand naar me door. āGa maar ās ff met die gast van Kromhout prate, die ken je helpe.ā
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net