Ophoepelen
Al jaren werkte Jan voor een groot Amerikaans concern op de Nederlandse markt als regiomanager. Tijdens zijn werkzaamheden had hij veelvuldig contact met Ben, eigenaar van een mooi bedrijf dat gereedschappen verkocht voor de metaalindustrie. Ben was een trouwe klant van Jan en hij kwam er graag. De zakelijke relatie werd steeds meer vriendschappelijk en op een bepaald moment vroeg Ben of Jan de zaak niet wilde overnemen. Een eigen onderneming was altijd al een droom geweest van Jan, maar hoe pak je dit toch aan?
Han van Rijn Specialist in overnames en financieringen voor technische ondernemingen
Via een gezamenlijke kennis sprak ik uitvoerig met Jan. Een daaropvolgende kennismaking met Ben leidde tot het stopzetten van het adviseringstraject. De accountant van Ben was bereid beide partijen te adviseren en een overnamecontract op te stellen waarbij de belangen van beide partijen evenwichtig in ogenschouw genomen zouden worden. Ondanks mijn waarschuwingen werd dit traject in gang gezet, want het was zo lekker goedkoop.
Het zal een half jaar later geweest zijn, toen Jan en ik elkaar weer spraken. De overname was afgerond en Jan was eigenaar van de onderneming. Het ging heel goed. Hij had twee vrienden aangenomen en ook zijn echtgenote had een functie in het bedrijf gekregen. Jan nodigde me uit voor een kop koffie op zijn bedrijf. Tijdens mijn bezoek was hij erg schichtig en belangstellende vragen over omzet, kosten en werkkapitaal wist hij niet te beantwoorden. Hij zat achter zijn opgeruimde bureau in een opgeruimd kantoor. Medewerkers keken niet naar hem om. Tijdens de rondleiding viel mij op dat het erg rustig was. Iedereen zat op zijn werkplek en het was stil tot het moment dat de deur openging en Ben binnenkwam. De energie ging door het pand en iedereen leek zich anders te gedragen. Jan kreeg een paar commando’s en ons gesprek eindigde abrupt.
Die avond belde Jan. Hij was in paniek. Ben handelde alsof het bedrijf nog van hem was, Jan had geen inzicht in de financiële gegevens en wist zelfs het banksaldo niet. De contracten en de financiering voor Jan had Ben geregeld en hij was verder gewoon op de oude manier doorgegaan.
Het gesprek later die week, waar ook zijn echtgenote bij was, was niet plezierig. We wisten Jan ervan te overtuigen dat hij direct een einde moest maken aan de situatie. Twee dagen later belde zijn echtgenote. Met lood in zijn schoenen was Jan de volgende dag naar het bedrijf gegaan en had direct actie ondernomen. Ben was niet meer welkom en Jan eiste alle leiding op. Deze stap had een positief effect op zijn medewerkers en hoewel het bedrijf er slecht voor stond, wist Jan het toch te redden, vertelde zijn echtgenote maanden later. Van Jan zelf heb ik nooit meer iets gehoord.
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net
