Snurken
Ze waren elkaar toevallig tegengekomen. Ze kwamen niet uit de branche, maar hadden een paar jaar daarvoor ieder een toeleverancier voor de glastuinbouw overgenomen. Wouter maakte met zijn bedrijf allerlei metalen en aluminium onderdelen en Marco hield zich bezig met intern transportsystemen.
Ze hadden een enorme klik en al snel werd besloten om de beide bedrijven onder een gezamenlijk opgerichte holding te ‘hangen’. Geen ingewikkelde berekeningen en waardebepalingen over wie welk percentage zou krijgen maar gewoon, bepaald op de spreekwoordelijke achterkant van een sigarendoosje, ieder 50%. Marco was het zakelijke brein en Wouter de visionair. Hij wist precies waar het bedrijf heen moest en Marco nam de beslissingen om daar te komen. Zo waren ze ertoe gekomen om nog een bedrijf over te nemen en de volgende overname stond reeds in de steigers.
Alles deden ze samen. Iedere dag samen naar één van de bedrijven, samen naar klanten, accountant, de bank en dergelijke. De auto was het hoofdkantoor. Wouter woonde in Noord-Holland, ver boven Amsterdam, en de meeste bedrijven waren in de zuidelijke Randstad gevestigd. Ook in die tijd was het geen makkelijke opgave om tijdens de spits de Randstad te doorkruisen. Om uiteindelijk om half 9 op de plaats van bestemming te zijn, was Wouter 2,5 tot 3 uur onderweg. Niet te doen. Hij stond daarom voor 4 uur ’s morgens op en reed dan naar de plaats van bestemming. Daar aangekomen parkeerde hij de auto op de parkeerplaats, zette zijn stoel achterover en sliep nog een paar uur. Al snel stonden de eerste beelden inclusief het snurkgeluid op het intranet. Als om half 9 zijn wekker ging stapte hij uit de auto en ging aan het werk. Zo ging het jaren door.
Marco en Wouter wilden graag wat meer financiële slagkracht en een stuk van het opgebouwde vermogen cashen. Daarnaast zagen ze dat de organisatie met de nieuwe overname toe was aan verandering. Dat was een stap die ze niet zelf wilden zetten. We bereikten overeenstemming met een gerenommeerde Private-Equity partij. Marco en Wouter bleven minderheidsaandeelhouder en kregen een rol die goed paste bij wat ze altijd gedaan hadden. Een nieuwe algemeen directeur professionaliseerde de onderneming. Hij begon met het zoeken naar een hoofdkantoor op een plaats waarbij Wouter ook tot 7 uur in zijn eigen bed kon slapen. Wouter was enigszins verbaasd; hij vond zijn eigen oplossing een goede en had het op deze manier nog jaren volgehouden.
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net