Staalprijzen weer hoger, schaarste blijft

Hield het StaalJournaal in de vorige editie vanwege de onzekere ontwikkelingen op de staalmarkt nog rekening met alle drie mogelijke scenario’s (daling, stabilisatie of stijging), deze maand is duidelijk geworden dat het een stijging is geworden. En wat voor een! Europa’s grootste staalproducent kondigde binnen een drietal weken twee verhogingen aan, tezamen € 50 per ton, waardoor de officiële basisprijs voor warmgewalste coils, waarop de fabrieken hun aanbiedingen baseren, gestegen is van € 750 per ton in februari tot € 800 in maart.

Daarmee is binnen 7-8 maanden tijd een prijsstijging in de Europese staalmarkt doorgevoerd, die zelfs de schrijver van het StaalJournaal in zijn toch niet bepaald kort te noemen carrière in de staalwereld nog niet heeft meegemaakt. Maar het kan nòg erger. In de VS is de prijs van warmgewalst materiaal in 12 maanden tijd gestegen van ca $ 450 per ton naar ca. $ 1.280-1.300 (ca € 1.075) per ton.

Vraag automobielsector/herstel wereldeconomie

De oorzaak van al deze prijsverhogingen moet nog steeds worden gezocht in de nog steeds sterke vraag vanuit de automobielsector en de zich langzaam maar zeker van het covid-19 virus herstellende wereldeconomie. “De invoerheffingen (Safeguard), welke de EU op gewalst staal hanteert, belemmeren daarbij de toestroom van grotere hoeveelheden importmateriaal, waardoor verbruikers genoodzaakt zijn meer bij Europese fabrieken te bestellen”, verklaart het StaalJournaal. “

Op zich was het met de invoering van de importheffingen inderdaad o.a. de bedoeling de Europese markt te beschermen tegen oneerlijke concurrentie door niet-Europese producenten en tegelijk daarmee verbruikers te stimuleren méér orders bij EU-producenten te laten plaatsen. Maar de ontwikkelingen op de wereldmarkt alsmede covid-19 hebben ertoe geleid, dat veel staal-exporterende landen zich meer naar andere markten gericht hebben. De onverwacht grotere binnen-Europese vraag tezamen met productiebeperkingen, die de Europese fabrieken hebben doorgevoerd of toe moesten besluiten als gevolg van covid-19, hebben geleid tot enorm lange levertijden en vooral zeer beperkte beschikbaarheid van materiaal. Deze ontwikkelingen zullen wellicht meegenomen worden bij de herbeoordeling van de vigerende importheffingen op 26 staalproducten, die per 1 juli a.s. zouden komen te vervallen en waarover de EU-Commissie zich binnenkort gaat beraden.

De kans dat die heffingen vervallen, verminderd of verlengd zullen worden zal overigens mede afhangen van het beleid wat de VS en China met hun eigen invoerbeperkende maatregelen zullen gaan doen. M.a.w. Europa kan het zich niet permitteren de importmaatregelen te gaan versoepelen of te laten vervallen, wanneer de andere grote economieën niet hetzelfde zullen gaan doen. Het EU-Parlement heeft overigens een voorstel aangenomen om bij de import van staal ook een zogenaamde CO2-heffing toe te gaan passen en wellicht zal die heffing bij de importmaatregelen geïntegreerd worden.”

Eigen klanten eerst

Dan het onderwerp ‘schaarste’. Ook dit fenomeen is thans buitengewoon extreem te noemen. Zo lopen bijvoorbeeld levertijden van diverse fabrieken, die traditioneel op 6 tot 9 weken zitten, op dit moment uit naar 12 tot 20 of 22 weken. Enkele Duitse fabrieken hebben voor het 3^e kwartaal een beperkte capaciteit beschikbaar, wat ertoe geleid heeft dat deze fabrieken momenteel alleen contracthoeveelheden willen boeken, maar dan ook nog eens met minder hoeveelheden dan gebruikelijk.

Diverse service centers en handelaren hebben daarom als strategie gekozen alleen aan bekende (lees: trouwe) afnemers materiaal aan te bieden. Aanvragen van onbekende verbruikers en metaalverwerkers, die voorheen geen interesse hadden bij deze distributeurs te willen kopen, worden simpelweg en resoluut afgewezen. “Ons bereiken ook berichten, dat enkele fabrieken in verband met de beschikbare capaciteit van hun walslijnen eenzelfde beleid voeren of zullen gaan voeren. M.a.w.: u was voorheen geen klant bij ons? Sorry, maar dan kunnen we nu ook geen materiaal aanbieden. Eigen klanten eerst dus.”

De beschikbare voorraden bij de distributeurs, als handelaren en service centers, nemen méér af dan dat ze toenemen door nieuw binnenkomend materiaal. Daardoor groeit de schaarste en die is zelfs nu zo extreem, dat er bij aanbiedingen geen opties voor beschikbaarheid meer worden verstrekt. “Als de afnemer dus te lang wacht met bestellen loopt deze het risico dat het materiaal niet meer beschikbaar is”, aldus het StaalJournaal. “De heersende schaarste zal, naar ingewijden ons zeggen en wij zelf ook vrezen, aanhouden tot tenminste in het 3^e kwartaal of wellicht zelfs nog later. Dat komt mede ook door de onzekerheid die ontstaan is als gevolg van de financiële problemen bij Liberty Steel, waarvan een de belangrijkste financiers (Greensill Capital) onlangs insolvent is verklaard.”