Staalproductie beperkt: gloort prijsherstel?
De dalende trend voor dagprijzen op de staalmarkt heeft zich eind oktober en begin november voortgezet. Veel afnemers in diverse sectoren waren nog niet bereid nieuwe contracten af te sluiten, mede ook in afwachting van de resultaten van de tweejaarlijkse beurs in Stuttgart begin november. Inmiddels lijkt zich echter een positievere ontwikkeling af te tekenen. Dat schrijft Noviostaal in het Staaljournaal.
Vanwege de stagnerende verkoop in de afgelopen weken hebben diverse fabrieken besloten hun productiecapaciteit tijdelijk fors te verlagen om daarmee vraag en aanbod meer in evenwicht te brengen, zo valt te lezen in het Staaljournaal. Ze worden in hun pogingen om een prijsverhoging te realiseren geholpen doordat ook importprijzen geen verdere daling laten zien. Deze trokken vanwege het prijsniveau al niet veel belangstelling, maar importen waren vanwege de levertijden bovendien niet erg interessant. Immers de EU-fabrieken bleken hun opdrachten op korte termijn al te kunnen leveren. De ontwikkelingen bij het Italiaans ILVA, dat eerder dit jaar door ArcelorMittal was overgenomen middels een periodieke lease en vervolgens koop, hebben ertoe bijgedragen dat het prijsverval in Zuid-Europa gestopt is en daar zelfs een lichte stijging vertoont. ArcelorMittal is in conflict geraakt met de Italiaanse overheid vanwege een tussentijds doorgevoerde gewijzigde milieuwetgeving, wat volgens de staalfabrikant een inbreuk betekenen zou op de overnamevoorwaarden. Het gevolg is dat productie stagneert en ArcelorMittal zich wil terugtrekken uit de deal. Een ander discussiepunt tussen beide partijen is echter ook het plan van de staalmaker het aantal arbeidsplaatsen aldaar met bijna 50% te reduceren, waar de vakbonden en de regering natuurlijk niet mee kunnen instemmen. Een achterliggende gedachte echter voor ArcelorMittal zou ook kunnen zijn, dat men uiteindelijk toch geen toekomstperspectief voor Europa’s grootste geïntegreerde staalfabriek ziet. Inderdaad lijdt ArcelorMittal veel verlies op deze Italiaanse fabriek en wil, zo niet moet het daarom daar fors saneren. Maar eerlijk gezegd speelt misschien ook de belabberde Europese staalmarkt een rol in haar beleidsoverwegingen. Begin november immers stelde ArcelorMittal het verwachte globale staalverbruik in 2019 met -0,5 – 1,0% naar beneden bij, waarbij vooral de geschatte afname in Europa met 3% opvalt.
Verbetering van het prijsniveau is voor alle Europese fabrieken absoluut noodzakelijk gezien de tussentijdse financiële berichtgevingen van diverse staalmakers, concludeert het Staaljournaal. Wellicht kan daarbij ook de automobielindustrie een handje helpen. Want hoewel ook bijvoorbeeld in Italië en China weer dalende verkoopcijfers genoteerd werden, zijn er ook voorzichtige signalen van herstel in de autobranche te beluisteren, wat zou kunnen leiden tot een verbeterde vraag naar staal. Daarbij ook van gunstige invloed kan zijn, dat de dreiging van de VS om importheffingen op Europese auto’s in te gaan voeren voorlopig afgewend is. De prijsonderhandelingen tussen de automobielfabrikanten en de staalmakers zijn sinds enkele weken aan de gang maar verlopen moeizaam. Sommige autoproducenten willen een reductie van € 80 tot € 100 per ton hebben in vergelijking met de afspraken voor 2019. De fabrieken schijnen echter niet bereid te zijn verder dan € 30 – 40 te willen gaan. Met het oog op het gegeven dat prijzen voor automobielfabrieken richtinggevend zijn voor die van andere branches is het logisch dat de staalproducenten zich stug opstellen. Daarbij tekent zich ook nog een andere trend af, namelijk dat fabrieken geen lange termijncontracten meer willen aangaan, dit vanwege het huns inziens veel te lage marktprijsniveau. December wordt in dat verband een spannende maand voor vele afnemers, zo sluit het Staaljournaal af.
