Veroudering van aluminium

Aluminium heeft last van veroudering. De eigenschappen van het materiaal veranderen namelijk langzaam. Op de website van MCB legt de metaalgroothandel uit Valkenswaard uit hoe dat komt.

Aluminium wordt in de fabriek geproduceerd met bepaalde mechanische eigenschappen, conform (Europese) norm. Deze eigenschappen blijken echter langzaam te veranderen. Zo merkt MCB in de praktijk dat aluminium een beetje brosser wordt, soms al na een half jaar. Dat fenomeen wordt veroudering genoemd.

In een blog op de website van MCB legt metaalkundig adviseur Wonnie van Beek uit hoe die veroudering eruit ziet. “Stel je eens voor; we selecteren een batch platen in de kwaliteit EN-AW 5754 H111”, zo schrijft hij. “Deze kwaliteit heeft een mooie sterkte en is door zijn H111 toestand prima vervormbaar. We gaan werkstukken maken met scherp gebogen hoeken. En dat gaat prima; we zijn dik en dik tevreden. We houden echter een paar platen over. ‘Mooi, die bewaren we voor volgend jaar!’. Na een jaar pakken we de platen en maken hetzelfde werkstuk op dezelfde manier. En nu scheurt het materiaal tijdens het buigen. Hoe kan dit? Het is toch hetzelfde als vorig jaar? Het materiaal is verouderd.”

Voorkennis
Als metaalkundig adviseur heeft Van Beek veel kennis van aluminium en in zijn blog schrijft hij dan ook dat er veel voorkennis nodig is om het fenomeen veroudering uit te leggen. “Alle metalen zijn opgebouwd uit atomen die samen een atoomrooster vormen”, schrijft Van Beek. “Ze vormen microscopisch kleine korreltjes die perfect op elkaar passen. Zo is ons aluminium ook opgebouwd. Atomen kunnen echter door het atoomrooster van de ene plek naar de andere ‘wandelen’. Dit wandelen noemen we diffusie. Vaak gaan deze atomen op de korrelgrenzen zitten. Door de ophoping van deze gediffundeerde atomen kunnen de korrelgrenzen gemakkelijker van elkaar afschuiven met scheurvorming tot gevolg. Wij merken dit als zijnde een brosser materiaal dat tijdens het buigen gemakkelijker scheurt.”

Fig. Links: Het materiaal bestaat uit microscopisch kleine korrels die perfect op elkaar aansluiten.
Fig. Rechts: De korrels bestaan uit atoomrooster met netjes gestapelde atomen. De atomen stellen we voor als bolletjes.
(bron: MCB)