Waarom?
Mijn opdrachtgevers zijn allemaal hardwerkende ondernemers die om verschillende redenen hun bedrijf willen verkopen. Ieder heeft een eigen verhaal met een eigen karakter. Succesvol, minder succesvol en helaas af en toe ook bijna failliet. Over het algemeen oprechte, eerlijke en interessante mensen die ik altijd kan helpen. De bijzondere ‘relaties’ in mijn wereld zitten meestal tussen de potentiële kopers.
Heel af toe meldt zich iemand zoals Ruud. Op een rustige en bescheiden manier vertelde hij zijn verhaal. Samen met een bekende Nederlandse ondernemersfamilie had hij veel bedrijven gekocht en weer succesvol verkocht. Geen patserige verhalen, maar uiterst bescheiden zonder bedragen te noemen en zijn eigen rol werd altijd wat onderbelicht.
Op dat moment hadden ze nog een kleine machinefabriek in het oosten van het land. Ze zochten weer naar wat grotere bedrijven om over te nemen. Het was een aangenaam persoon en we hadden een goed gesprek: Ruud leek een succesvol ondernemer. Hij had, via een wederzijdse kennis, een client van mij benaderd met de vraag of zijn onderneming te koop was. Hij was daarom naar mij doorgestuurd.
In de weken daarna wisselden we bescheiden informatie uit en deed hij volkomen onverwacht een indicatieve bieding op de onderneming. Het viel me op dat hij bijna nooit zijn telefoon opnam. Als je hem belde, kreeg je de voicemail en niet veel later volgde een foto via whatsapp met wat hij aan het doen was met de mededeling dat hij later terug zou bellen. Een foto van het wisselen van een lekke band van een Ferrari, een zitgrasmaaier voor een groot landhuis, een loopplank van een jacht; niet opzichtig, maar heel subtiel gefotografeerd.
De weken daarna werden steeds vreemder. Niet komen opdagen bij een afspraak, want hij lag in scheiding en moest dat zijn kinderen vertellen. De andere keer was hij weer op weg naar een crematie. Allemaal geldige redenen, maar iets voelde vreemd aan. Toen we wekenlang weer niets hoorden en we inmiddels met een andere partij in een vergevorderd stadium waren, besloten we met zijn zakenpartner, de ondernemersfamilie, contact op te nemen.
De familie was niet gesteld op publiciteit, dus het viel niet mee om iemand te spreken. Ons vermoeden bleek juist. Ze hadden inderdaad samen aandelen in een machinefabriekje, maar verder had hij hun leven gekopieerd. Hij woonde al zijn hele leven bij zijn moeder in een rijtjeshuis in een Drents stadje, bij de succesvolle aan- en verkoopverhalen was hij nooit betrokken geweest en de foto van de Ferrari bleek genomen te zijn bij een bandencentrum in de buurt waar hij toevallig langs was gekomen. We hebben er smakelijk om gelachen en ons erover verbaasd dat iemand zo kan zijn, wetende dat het vroeg of laat uitkomt.
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net