Zelfkennis, een sterk punt
Bijna twee jaar geleden schreef ik een verhaal over Viktor en Gerard. Twee broers die na een gezamenlijk aandeelhouderschap in hun verspanende onderneming een enorme ruzie kregen. Een ruzie die niet plotseling ontstond, maar al jaren onderhuids sluimerde en tot volle wasdom was gekomen.
Viktor heeft toentertijd de aandelen van zijn broer overgenomen en was direct begonnen de organisatie beter te stroomlijnen en de weggelopen klanten terug te halen. Zijn acties resulteerden in een zeer winstgevende onderneming met een prachtige klantenkring.
We dronken regelmatig een kop koffie samen en dan vertelde Viktor enthousiast over de mooie aanvragen en opdrachten die hij kreeg. Klanten wisten hem te vinden en de reputatie van zijn onderneming steeg. Begin dit jaar kreeg ons gesprek een andere wending. Er vrat al maandenlang iets aan hem en hij kwam er maar niet achter wat het precies was.
Viktor had tijdens de kerstdagen goed nagedacht over wat hem niet gelukkig maakte. Na de overname van de aandelen van zijn broer had hij een groeipad uitgestippeld. Enerzijds was dit goed gelukt: meer klanten die zeer tevreden waren. Anderzijds was het totaal mislukt: voor de groei waren uitvoerende medewerkers nodig, die intern opgeleid moesten worden tot de specialisten waarmee zijn onderneming op de markt actief was. Dit personeel was bijna niet te vinden. Als hij een paar mensen aangenomen had dan waren zij na een jaar weer verdwenen. Doordat het aantal aanvragen en opdrachten groeide en het personeelsbestand op hetzelfde niveau bleef, was Viktor alleen nog maar bezig met de planning. Projecten die op het laatste moment ook nog eens uitgesteld werden, maakten het niet makkelijker.
‘Ik krijg meer rust als ik van de planning en het personeelsbeleid af ben’, ‘het gaat mij niet lukken om meer personeel binnen te krijgen en te houden’, ‘ik wil gewoon weer bezig zijn met mijn vak, dus heb ik besloten mijn onderneming te verkopen aan een partij die deze hiaten voor mij kan opvullen’. Al vrij snel vonden we een kandidaat met een plannings- en personeelsafdeling die actief was op dezelfde markt als Viktor, maar dan met andere producten en diensten. Dat de kandidaat-koper, een gerenommeerde onderneming met twee leuke en positieve directeuren, een paar honderd meter verderop zat, maakte alles ook overzichtelijk.
De gesprekken verliepen efficiënt en constructief. De partijen begrepen elkaar en dat zorgde voor een soepel proces. Afgelopen juli zijn de aandelen overgedragen en Viktor kan weer doen waar hij goed in is, en gelukkig van wordt. Viktor, ik hoop dat je jouw werk nog lang kunt doen en nogmaals mijn complimenten voor de stap die je hebt genomen. Je bent een voorbeeld voor velen!
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net